درسکوت دادگاه سرنوشت
عشق برما حکم سنگینی نوشت
گفته شد دل داده ها از هم جدا
وای بر این حکم و این قانون زشت
کجایی ای رفیق نیمه راهم
که من در چاه شبهای سیاهم
نمی بخشد کسی جز غم پناهم
نه تنها از تو نالم کز خدا هم
از حیف نون می پرسن این شعر از کیه؟
“سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز”
می گه نمی دونم یه راهنمایی بکنید
می گن اسم شاعر توی خود شعر هست
می گه: آهان فهمیدم، جواد نکونام!
غضنفر از کلاس راهنمایی رانندگی میاد
بهش میگن بابات رو مار نیش زد و فوت کرد.
میگه : از پشت زدش ؟
میگن آره
ترک میره حج خلاف جهت همه طواف میکنه، بهش میگن چرا اینجوری میکنی،
میگه شما دنبال خدا کنین من از اینور میگیرمش